Osteomiyelit, genellikle bakteriyel patojenlerle ilişkili olmakla birlikte, nadiren mantar enfeksiyonlarına bağlı olarak gelişebilen bir kemik ve kemik iliği enfeksiyonudur. Candida glabrata, intrinsik azol direnci nedeniyle tedavi yönetimi zor olan Candida türlerinden biridir. Mandibula yerleşimli fungal osteomiyelit oldukça nadirdir ve bu lokalizasyonda C. glabrata enfeksiyonu daha önce hiç bildirilmemiştir. Bu vaka raporunda, dental müdahale sonrası mandibular osteomiyelit gelişen ve etken olarak C. glabrata izole edilen nadir bir olgu sunulmaktadır. Diyabet mellitus tanılı 36 yaşındaki erkek hasta, sağ alt molar dişine uygulanan kanal tedavisi sonrası yüz ve boyun bölgesine yayılan ağrılı şişlik ile başvurmuştur. Antibiyotik tedavisine rağmen semptomlarda gerileme olmamış, kontrastlı manyetik rezonans görüntüleme ile mandibular osteomiyelit ve apse saptanmıştır. Cerrahi debridmanla elde edilen örnekte C. glabrata üremesi saptanmış ve antifungal duyarlılık testleri yapılmıştır. Hastaya 6 hafta boyunca intravenöz kaspofungin tedavisi uygulanmış; klinik stabilite sağlanmasının ardından tedaviye, toplamda 6 aya tamamlanacak şekilde oral flukonazol ile devam edilmiştir. Hastada, uygulanan tedaviye belirgin klinik ve radyolojik yanıt alınmıştır. Bu olgu, dental girişim sonrasında gelişen ve antibiyotik tedavisine yanıtsız seyreden enfeksiyonlarda fungal etkenlerin ayırıcı tanıda mutlaka göz önünde bulundurulması gerektiğini ortaya koymaktadır. Uygun antifungal ajan seçimi ve zamanında gerçekleştirilen cerrahi müdahale, tedavi başarısının sağlanmasında kritik öneme sahiptir.