Amaç: Bu çalışmanın amacı G. intestinalis tanısında sıklıkla kullanılan direkt mikroskobik inceleme ile Direkt Floresan Antikor Testi (DFA) ve İmmunokromatografik yöntem (IK) testlerinin paraziti saptama açısından birbirine olan üstünlüğünü araştırmaktır. Yöntemler: Çalışmaya parazit araştırılması amacıyla laboratuvarımıza gönderilen dışkı örneklerinden nativ-Lugol ve/veya formol-etil asetat çöktürme yöntemi ile G. intestinalis saptanan 25 örnek ve kontrol grubu olarak parazit saptanmayan 25 örnek dâhil edilmiştir. Dışkıların mikroskobik incelemeleri yapıldıktan sonra, DFA ve IK yöntemleri ile çalışılmak üzere -20ºC’de saklanmıştır. Saklanan dışkılar DFA (CeLLabs, Crypto/Giardia-Cel IF) ve IK (RIDA QUICK, Cryptosporidium/Giardia Combi Dipstick) testleri ile üretici firmaların önerileri doğrultusunda çalışılmıştır. Çalışmamız için etik komite onayı ve hasta onamı gerekmemiştir. Bulgular: Çalışmamızda direkt mikroskobi ile G. intestinalis saptanan 25 dışkının tamamında DFA ile parazit görülmüştür. IK yöntemi ile 24 dışkıda parazite özgü bant saptanırken, bir dışkıda saptanamamıştır. Kontrol grubundaki G. intestinalis saptanmamış olan 25 dışkının tamamında hem DFA hem de IK yöntemi ile parazit saptanmamıştır. Sonuç: Sonuç olarak, G. intestinalis tanısında mikroskobik bakı referans olarak alındığında DFA’nın özgüllük ve duyarlılığının %100, IK’in duyarlılığının %96, özgüllüğünün ise %100 olduğu belirlenmiştir (Turkiye Parazitol Derg 2016; 40: 22-5).