Amaç: Elektrokardiyogram (EKG), kardiyak morbidite ve mortalite riskinin değerlendirilmesinde maliyet etkin, hızlı ve noninvaziv bir yöntemdir. Frontal QRS-T açısı, ventriküler repolarizasyonun önemli belirteçlerinden biridir. Bu çalışmada, hemodiyaliz hastalarında frontal QRS-T açısının 7 yıllık takip sürecinde mortaliteyi öngörüp öngöremeyeceği araştırılmıştır. Yöntem: Çalışmaya 110 hemodiyaliz hastası dahil edilmiştir. Geniş frontal QRS-T açısı, >90 derece olarak tanımlanmıştır. Hastalar QRS-T açısının genişliğine ve ölüm durumuna göre iki farklı grupta değerlendirilmiştir. Ölçülebilir EKG parametreleri arasında QRS aksı, T dalga aksı, TP/QT oranı, fragmented QRS, TPe/QTc oranı ve frontal QRS-T açısı yer almıştır. Frontal QRS-T açısı, frontal düzlemdeki QRS ve T vektörleri arasındaki mutlak açı farkı olarak tanımlanmıştır. Bulgular: Hastaların 37'sinde (%34) geniş frontal QRS-T açısı saptanmıştır. Geniş QRS-T açısına sahip ve hayatını kaybeden grupta ortalama yaş daha yüksekti. Ayrıca, mortalite grubunda ejeksiyon fraksiyonu daha düşük saptanmıştır. Frontal QRS-T açısı, mortalite grubunda anlamlı olarak daha geniş bulunmuştur (94 [31-113] vs. 33 [16-80], P < 0,001). Tek - çok değişkenli lojistik regresyon analizlerinde, geniş açılı grupta yer almak mortalite riskini artırmıştır (OR: 8,08; GA: 2,75-23,74; P < 0,001). Benzer şekilde, fragmented QRS varlığı da mortalite ile ilişkili saptanmıştır (OR: 11,25; GA: 2,98-42,49; P < 0,001). Sonuç: Bulgularımız, frontal QRS-T açısının ejeksiyon fraksiyonundan bağımsız olarak hemodiyaliz hastalarında mortaliteyi öngörmede bağımsız bir prognostik gösterge olduğunu ortaya koymaktadır. Bu açıdan, frontal QRS-T açısının kardiyovasküler risk değerlendirme sürecine entegre edilmesi, bu kırılgan hasta grubunda daha etkili risk yönetimi stratejileri geliştirilmesine fayda sağlayabilir.