GR ve AMA: Diyabetes Mellitus mikrovaskler ve makrovaskler komplikasyonlara sebep olarak nemli bir mortalite ve morbidite sebebi oluturur. Diyabette erken tan konulmas ve glisemik kontroln salanmas ile bu nlenebilir. Diyabet tans konmasnda alk glukoz, random glukoz, OGTT ve HbA1C dzeyleri lm benimsenmitir. Bu a- lmada yatan hasta poplasyonunda HbA1C baklmas ile yeni tan DM saptama oranna baklmtr. YNTEM ve GERELER: Bu retrospektif almaya 2015 ylnda Fatih Sultan Mehmet Eitim ve Aratrma Hastanesi Hastalklar Klinii’nde yatan, HbA1C dzeyine baklm olan tm hastalar dahil edilmitir. Hastalarn random glukoz, BUN, kreatinin ve alk glukoz deerleri, ya, cinsiyet, primer yat nedenleri kaydedilmitir. HbA1C 6.5 ve st olmas durumunda yeni diyabet tans konulmutur. Hastalar daha nce diyabet tans olan, yeni diyabet tans alan ve diyabeti olmayan olarak gruba ayrlmtr. BULGULAR: Bin elli yedi hastann %29.7’sinde daha nce diyabet tans mevcuttur (Grup 1), %7.5’ine yat srasnda yeni tan konmutur, %62.8’inde diyabet yoktur. Gruplar arasnda ya ve cinsiyet asndan farkllk bulunmamtr. HbA1C, alk glukoz ve random glukoz dzeylerinde Grup 1 ve Grup 2 arasnda anlaml farkllk bulunmamtr. Grup 3’teki hastalarn BUN deerleri Grup 1’deki hastalardan dktr. Grup 1’in kreatinin deerleri Grup 3’ten yksek bulunmutur. Gruplar arasnda yat sreleri ve mortalite asndan anlaml farkllk saptanmamtr. TARTIMA ve SONU: Bir yl ierisinde dahiliye kliniinde yatan hastalarda yeni tan DM saptama oran %7.5 bulunmutur. Yksek riskli poplasyonlarda, yatan hastalarda HbA1C’nin rutin llmesi daha nce tan almam hastalar belirleyerek diyabetin erken tannmasn salayabilir.
