Amaç: Bu çalışma, proliferatif diyabetik retinopati (PDR) olan hastaların vitreusundaki midkine (MK) ekspresyonunu diyabetik olmayan bireylerle karşılaştırarak, MK’nin PDR patogenezindeki potansiyel rolünü aydınlatmayı amaçlamaktadır. YÖNTEMLER: Bu prospektif kesitsel çalışma, pars plana vitrektomi (PPV) ameliyatı geçiren üç hasta grubunu içermektedir. Epiretinal membran ve makula deliği için ameliyat edilen ve diyabet mellitus (DM) olmayan hastalar birinci grup (kontrol) olarak kabul edildi. İkinci grup, PDR’ye sekonder vitreus hemorajisi (VH) ve traksiyonel retina dekolmanı (TRD) nedeniyle ameliyat edilen, ancak ameliyat öncesinde anti-VEGF tedavisi yapılmayan hastalardan oluşuyordu (Preoperatif anti-VEGF uygulaması olmayan: NPa-VEGF). Üçüncü grup, VH ve TRD nedeniyle ameliyat edilen ve pars plana vitrektomi (PPV) ameliyatından bir hafta önce intravitreal anti-VEGF enjeksiyonu yapılan hastalardan oluştu (preoperatif anti-VEGF uygulaması yapılan: Pa-VEGF). Vitreus örneklerinde bulunan MK, interlökin (IL) -6 ve IL-8 konsantrasyonları, spesifik kitler kullanılarak Enzime Bağlı İmmunosorbent Assay (ELISA) yöntemi ile belirlendi. BULGULAR: Çalışma, PPV geçiren toplam 49 hastanın 49 gözünü içermektedir. NPa-VEGF (n=15) ve Pa-VEGF (n=14) gruplarının vitreus örneklerinde IL-6 ve IL-8 konsantrasyonları, kontrol (n=20) grubuna göre anlamlı bir farklılık göstermedi (p>0.05). Hastaların vitreus sıvısında NPa-VEGF (p<0.007) ve Pa-VEGF (p<0.046) gruplarında kontrol grubuna göre anlamlı derecede daha yüksek MK konsantrasyonları bulundu. NPa-VEGF ve Pa-VEGF grupları arasında MK seviyelerinde anlamlı bir fark saptanmadı (p>0.05). SONUÇ: Bu bulgular, vitreustaki artmış MK ekspresyonunun PDR patogenezi ile ilişkili olabileceğini düşündürmektedir. Bu ilişkinin altında yatan kesin mekanizmaları aydınlatmak ve MK’nin PDR yönetimi için potansiyel bir tedavi hedefi olarak keşfedilmesi için daha fazla çalışma gereklidir. (SETB-2024-07-121)