Amaç: Bu çalışmanın amacı sağlıklı yetişkin bireylerde gövde kas endüransı ile üst ekstremite performansı arasındaki ilişkinin incelenmesiydi. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 18-59 yaş arası 139 sağlıklı birey alındı. Gövde kaslarının endüransını değerlendirmek için McGill Gövde Kas Endürans Testleri kullanıldı. Üst ekstremite performansını değerlendirmek için Üst Ekstremite Rotasyon Testi, Kapalı Kinetik Zincir Üst Ekstremite Stabilite Testi ve Üst Ekstremite Y-Denge Testi kullanıldı. BULGULAR: Üst ekstemite rotasyon test skorları ile ekstansör ve fleksör endürans test skorları arasında aynı yönlü ve düşük düzeyde ilişki olduğu belirlendi (rs=0.382; rs=0.329; rs=0.244; rs=0.243; (p<0.001)). Üst ekstremite rotasyon test skorları ile fleksör endürans, sağ ve sol lateral endürans skorları arasında aynı yönlü ve orta düzeyde ilişki olduğu belirlendi (rs=0.446; rs=0.453; rs=0.460; rs=0.476; (p<0.001)). Kapalı kinetik zincir üst ekstremite stabilite testi skoru ile gövde endürans test skorları arasında aynı yönlü ve düşük düzeyde ilişki olduğu belirlendi (rs=0.265; rs=0.208; rs0.319; rs=0.359; (p<0.001)). Üst ekstremite Y-denge test skorları ile ekstansör ve fleksör endürans test skorları arasında aynı yönlü ve düşük düzeyde ilişki olduğu belirlendi (rs=0.275; rs=0.232; rs=0.274; rs=0.361; (p<0,001)). Üst ekstremite Y- denge test skorları ile sağ ve sol lateral endürans test skorları arasında aynı yönlü ve orta düzeyde ilişki olduğu belirlendi (rs=0.460; rs=0.432; rs=0.503; rs=0,455; (p<0.001)). SONUÇ: Sağlıklı yetişkin bireylerde gövde kas endüransı arttıkça üst ekstremite performansının arttığı belirlendi. Çalışmanın sonuçları hareketlerdeki kinetik zincirin çok yönlü doğasını ve üst ekstremite ile gövde stabilitesi arasındaki ilişkiyi vurgulamaktadır. Bu çalışma bireylerin üst ekstremite performansını geliştirmek için antrenman programlarına gövde kas endüransına yönelik egzersizlerin de konulması gerektiğini önermektedir.