Amaç: Alüminyum vücutta birikerek zihinsel gelişimi bozar. kemik mineral yapısını etkiler ve karaciğerde kolestaza neden olur. Prematüre bebeklerde parenteral beslenme ve alüminyum geçişinin araştırılması amaçlandı. Yöntem: Çalışmamız tek merkezli prospektif bir çalışma olarak planlandı. Gebelik haftalarında ≤32 ve/veya ağırlığı 1500 gramın altında olan 45 bebek dahil edildi. Tüm bebeklerden doğumda kordon kanı örnekleri alındı. Ve 14. günde kandaki alüminyum seviyeleri, kordon kanındaki alüminyum seviyeleriyle karşılaştırıldı. SONUÇLAR: Hastaların kordon kanından değerlendirilen alüminyum düzeyleri 3.35±1.73 g/L (18-9.7 g/L). 14. günde bildirilen düzeyler ise 4.79±3.54 (1.6-18.6 g/L) idi. Alüminyum seviyeleri 1.44±3.86 (0.28-2.60) f/L arttı ve bu istatistiksel olarak anlamlıydı (p=0.021). Alüminyum düzeylerindeki artış. furosemidin uygulandığı gün sayısıyla yüksek oranda ilişkiliydi (p=0.012). 10 günden fazla parenteral beslenme alan hastaların serum alüminyum düzeylerindeki artış anlamlı olarak daha yüksek bulundu ancak istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu. Parenteral solüsyonların içerikleri incelendiğinde ilk yedi günde uygulanan kalsiyum ve magnezyum düzeyleri ile on dördüncü gündeki serum alüminyum düzeyleri arasında pozitif yönde önemli bir korelasyon olduğu görüldü. (sırasıyla p=0.044 ve p=0.008) SONUÇ: Parenteral beslenmeyle beslenen prematüre bebeklerde serum alüminyum düzeyindeki artış, oral beslenenlere göre istatistiksel olarak anlamlı bulundu. Daha uzun parenteral beslenme, serum alüminyum düzeylerinde daha büyük bir artışla ilişkilendirildi. (SETB-2023-09-181)