GİRİŞ ve AMAÇ: Önemli bir halk sağlığı sorunu ve hastalık yükü belirleyicisi olan depresyon, özellikle yaşlı popülasyonda en sık görülen ruhsal bozukluklardan biridir. Bu çalışmada aile hekimliği polikliniğine başvuran yaşlılarda geriatrik depresyon prevalansının ve depresyon ile ilişkili faktörlerin araştırılması amaçlanmıştır. YÖNTEM ve GEREÇLER: 60 yaşın üzerinde ki toplam 195 gönüllü çalışmaya dahil edilmiştir. Katılımcıların, depresyon ile ilişkili olabilecek demografik özellikleri, tıbbi geçmişleri, psikososyal faktörler ve bireylerin fiziksel sağlık durumları anket formu ile elde edildi. Depresif belirtiler 30 maddelik Geriatrik Depresyon Ölçeği (GDS) kullanılarak değerlendirilmiştir BULGULAR: Çalışmaya dahil edilen 166 katılımcının %49, 09’unda (n=81) depresyon yoktu, %4, 24’ünde (n =7) olası depresyon ve %46, 67’sinde (n =77) depresyon vardı. 75 yaş ve üstü katılımcıların depresyon anketi puanları diğer yaş gruplarından istatistiksel olarak daha yüksekti (p=0, 001). Kendi günlük işini yapamama (OR: 19, 78, Cl: 1, 23-317, 83, p=0, 035), işitme problemi olma (OR: 2, 74, CI: 1, 20-6, 27 p=0, 017) ve orta uyku kalitesi (OR: 10, 62, Cl: 2, 37-42, 70, p=0, 002) veya kötü uyku kalitesi (OR: 4, 24, Cl: 1, 78-10, 06, p=0, 001) depresyon durumunu etkileyen bağımsız risk faktörleriydi. TARTIŞMA ve SONUÇ: Bu çalışma, sağlık çalışanlarına ve Aile hekimlerine geriatrik depresyonun yüksek prevalansı konusunda endişe verici bir sinyal vermektedir. Geriatrik depresyonun yaşlı popülasyonda hane halkı geliri, eğitim düzeyi, fiziksel sağlık, işitme sorunu, uyku durumu ve düşme öyküsü ile ilişkili olduğu saptanmıştır.