Amaç: Talasemili hastalarda tedavi amacıyla uygulanan kan transfüzyonu ile alıcılara bazı enfeksiyon etkenleri bulaşabilmektedir. Toxoplasma gondii, transfüzyonla geçebilen bir parazit etkeni olması nedeniyle bu çalışmada anti-Toxoplasma antikorlarının araştırılması amaçlanmıştır. Yöntemler: Yaşları 4 ile 35 (ort. 18.11±8.31) arasında değişen 36 talasemi olgusu ile sağlıklı aynı yaş ve cinsiyete göre birebir eşleşme yöntemi ile seçilen 36 olgu arasında Enzyme-Linked Immunosorbant Assay (ELISA) tekniği kullanılarak Toxoplasma’ya karşı oluşan antikor (IgG, IgM) seviyeleri araştırılmıştır. Bulgular: Talasemi major tanısı konmuş ve takipleri yapılan 7 olguda (%19.4) parazite özgü IgG antikoru, 2 olguda (%5.5) sınır değerlerde (borderline) IgM antikoru saptanmıştır. Kontrol grubundaki 5 olguda (%14) parazite özgü IgG antikoru saptanmıştır. Borderline çıkan olguların serum örnekleri ile avidite tesiti çalışılmış ve yüksek avidite olarak bulunmuştur. Talasemi majorlü olgular ile kontrol grubu anti-Toxoplasma IgG antikorlarının varlığı açısından karşılaştırıldığında Talasemi majorlü grupta kontrol grubuna göre anlamlı fark bulunamamıştır (p=0.752). Sonuç: İstatistiksel olarak anlamlı fark saptanmamış olmakla birlikte tedavi amacıyla çok sayıda kan transfüzyonuna gereksinim duyulan Talasemi gibi özel olgu gruplarında vericilerin Toxoplasma gondii gibi kan transfüzyonu ile bulaşan enfeksiyonlar açısından değerlendirilmesi ve bu enfeksiyon etkeninin göz ardı edilmemesi gerektiği kanısına varılmıştır. (Turkiye Parazitol Derg 2012; 36: 133-6)