Amaç: Bu çalışma, juvenil idiyopatik artrit (JIA) ile ilişkili üveit, idiyopatik üveit ve üveitsiz JIA hastalarında antinükleer antikor (ANA) boyama paternlerini ve titrelerini araştırarak, hastalığın patogenezine katkıda bulunabilecek ve klinik karar verme sürecine rehberlik edebilecek serolojik profilleri belirlemeyi amaçlamıştır. Yöntemler: Üçüncü basamak merkezimizde ANA titresi >=1/100 olan JIA ve/veya üveitli hastaları analiz ettik. Hastalar JIA ile ilişkili üveit, üveitsiz JIA ve idiyopatik üveit olarak gruplandırıldı. Tanı, Uluslararası Romatoloji Dernekleri Birliği ve üveit terminolojisinin standartlaştırılması kriterlerine göre konuldu. ANA testi, HEp-2 hücreleri üzerinde dolaylı immünofloresan ile yapıldı ve paternler ve titreler, ANA Paternleri Uluslararası Konsensüsü kılavuzlarına göre değerlendirildi. ANA profilleri, hasta grupları ve JIA alt tipleri arasında karşılaştırıldı. Bulgular: Doksan bir hasta çalışmaya dahil edildi: 21 (%23) idiyopatik üveit, 12 (%13,1) JIA ile ilişkili üveit ve 58 (%63,7) üveitsiz JIA tanılı idi. AC-1 paterni tüm üveit hastalarında mevcuttu. JIA'da en sık görülen ANA paternleri AC-1 (%65,7), AC-4/5 (%21,4) ve AC-2 (%10) idi. ANA profilleri JIA alt tiplerine göre farklılık gösterdi (p<0,001), oligoartiküler JIA'da AC-1 (%74,5) ve entezit ilişkili artritte AC-4/5 (%50) baskındı. Sonuçlar: Bulgularımız, JIA alt tiplerindeki ANA patern farklılıklarının, hastalığın patogenezi ve klinik öngörü ile ilgili önemli ipuçları sağlayabileceğini göstermektedir. Özellikle, JIA ile ilişkili üveitte AC-1 paterninin öne çıkması, üveit riskinin erken tanımlanması için potansiyel bir biyomarker olarak düşünülebilir. Ancak, bu sonuçları doğrulamak ve klinik uygulamaya entegre etmek için daha büyük, prospektif çalışmalar gereklidir.