AMAÇ: Prematür ejakülasyon (PE) en sık gözlenen erkek cinsel fonksiyon bozukluklardan biridir. Bu çalışmada, evlilik süresinin erkek bireylerin ejekülasyon süresine olan etkisini araştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: 2014 Temmuz – 2018 Temmuz tarihleri arasında, infertilite polikliniğine başvuran, yaşam boyu PE şikayeti olan 18–40 yaş arası 156 hastanın ve semen analizi için polikliniğe başvurmuş, PE şikayeti olmayan 541 kontrol hastasının kayıtları retrospektif değerlendirildi. Çalışma grubundaki hastaların ejakülasyon süreleri, klinik değerlendirmede tahmini intravajinal ejakülasyon gecikme süresi IELT (self-estimated IELT) değerlerine göre kaydedildi. Tahmini IELTS süresi >1 dk.’dan uzun olan 541 (%77, 6) hasta grup 1, <1 dk.’dan kısa olan 156 (%22, 3) hasta grup 2 olarak belirlendi. Çalışma grubundaki bireylerin yaşları, partner yaşları, PEDT skorları, evlilik süreleri ve ilişki sıklıkları da karşılaştırıldı. BULGULAR: Grup 1’de toplam 541 hasta, grup 2’de 156 hasta vardı. Grup 1’de IELTS süresi 194, 7±21, 4 sn., grup 2’de ise 23, 1±4, 4 sn. saptandı. Grup 1’de PEDT Skoru 5, 2±2, 4 iken, grup 2’de 15, 8±3, 1 idi (p<0, 001). Grupların yaşları, partner yaşları, evlilik süreleri ve ilişki sıklıkları arasında istatistiksel fark saptanmadı. Erkek yaşı, kadın yaşı ve evlilik süresinin PE üzerine etkilerini değerlendirdiğimizde, sadece evlilik süresinin PE üzerine istatistiksel olarak anlamlı bir etkisi olduğu saptandı (p=0, 016). Evlilik süresinde 12 ay (1 yıl) bir artış erkeklerde PE riskini 1, 1 kat, evlilik süresinde 120 ay (10 yıl) bir artış ise PE riskini 1, 8 kat artırmaktadır. SONUÇ: Erkek bireylerde cinsel ilişkinin belli evlilik süresinden sonra alışkanlık ve rutinlik kazandığı ve bunun sonucunda, PE riskini artırdığı görüşündeyiz. Çalışmamızın bulgularının daha kapsamlı, uzun dönemli prospektif çalışmalarla desteklenmesi gerektiğini düşünmekteyiz.