GİRİŞ ve AMAÇ: Tiyol-disülfid(TDH) homeostazı birçok hastalıkta araştırılmıştır. Bu çalışmanın amacı, tıkanma sarılığı tanısı konan hastalarda dinamik tiyol-disülfid homeostazını araştırmak ve dinamik tiyol-disülfid homeostazını iskemi modifiye albümin ile karşılaştırmaktır YÖNTEM ve GEREÇLER: Acil servise başvuran 69 hasta ve 77 sağlıklı gönüllüden oluşan toplam 146 katılımcı çalışmaya dahil edildi. Hastalardan başvuru anında detaylı kan örnekleri alındı. Tıkanma sarılığı tanısı konulan hastalarda, başvuru sırasında Erel ve Neselioğlu tarafından geliştirilen yepyeni bir yöntemle tiyol/disülfit düzeylerine bakıldı. Veriler bilgisayar sisteminde değerlendirildi. BULGULAR: Tıkanma sarılığı olan hastada total tiyol (p=0, 025) ve nativ tiyol (p=0, 023) düzeyleri kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı derecede düşüktü. Nativ tiyol düzeyleri ile ALP (r =-0, 262, p<0, 01), üre (r =-0, 313, p<0, 01), total bilirubin (r =-0, 388, p) arasında anlamlı negatif korelasyon olduğu gözlendi. <0, 01), direkt bilirubin (r =-0, 351, p<0, 01) seviyeleri. Aynı zamanda, disülfit düzeyi (p = 0, 235) hasta grubunda kontrol grubuna göre daha düşüktü ancak istatistiksel olarak anlamlı değildi. Kontrol grubunda iskemi modifiye albümin (İMA) değerlerinin tıkanma sarılığı grubuna göre daha düşük olduğu bulundu (p=0, 03). TARTIŞMA ve SONUÇ: Tıkanma sarılığı patogenezinde total tiyol ve nativ tiyol seviyeleri azalmaktadır. Tiyol-disülfit homeostazı, tıkanma sarılığında oksidatif stresin yeni bir biyobelirteç olabilir