Mayaları ayırdetmek için eskiden beri bilinen biyokimya ve assimilasyon deneylerinden başka sırasında ticari kitlere de başvurulmaktadır. Bunlardan klasik yöntemlerin uygulama ve yorum zorlukları, ticari killerin de pahalıya mal olmak ve bizi dışarıya bağımlı kılmak gibi olumsuz yönleri vardır. Biz bu çalışmada değişik bir ayrım yöntemini klasik yöntemlerle birlikte karşılaştırmalı olarak denedik. Bu amaçla; janus green (JG), ethidium bromide (EB), 2, 3, 5-triphenyltetra-zolium chloride (TTC), brilliant green (BG), cycloheximide (CY) ve rhodamine 6G (R6G)'nin belirli miktarını pullara emdirdik. Kökenlerimizin bu maddelere duyarlığını puldan yayılma (disk diffusin) yöntemiyle belirledik ve elde ettiğimiz bulgulara göre mayaları isimlendirdik. Sonra bu sonuçlan, kökenlerimizin klasik inceleme ve assimilasyon deneylerinden aldığımız ayrım sonuçları ile karşılaştırdık. Denediğimiz 73 maya kökeninden 70'nin, yeni denediğimiz yöntemle ve ayrıca klasik deneylerle de aynı sonuçlan yerdiğini (uyum; % 95.1) gördük.