GİRİŞ ve AMAÇ: Romatolojik hastalıkların tedavisinde biyolojik ajanların faydalarının keşfedilmesinden sonra, kullanımlarının artmasıyla yan etkilerde de artış ortaya çıkmıştır. Latent tüberküloz enfeksiyonunun (LTBE) reaktivasyonu ana sorunlardan biri olduğundan, enfeksiyon taraması biyolojik ajan tedavisinden önce önemli bir adımdır. Bu çalışmanın temel amacı, kronik inflamatuar artrit tanısı alan ve biyolojik ajan tedavisinden önce LTBE için tarama yapılan kişilerde tüberkülin deri testi (TDT) ve interferon gamma salınım testleri (IGST) arasındaki uyumun araştırılmasıdır. YÖNTEM ve GEREÇLER: Biyolojik tedavi adayı olan kronik inflamatuar artrit tanılı hastaların demografik ve klinik bilgileri, TDT ve IGST sonuçları kaydedildi. TDT ve IGST yöntemleri arasındaki uyumluluk kappa katsayısı kullanılarak değerlendirildi. BULGULAR: Çalışmaya dahil edilen toplam 47 hastadan 32’si (%68, 1) TDT pozitif, 12’si (%25, 5) IGST pozitifti. TDT pozitif olan 32 hastanın 23’ünde (%48, 9) IGST negatif saptanırken, TDT negatif olan 15 hastanın 3’ünde (%6, 4) IGST pozitif bulundu. Her iki testin sonucu 9 (%19, 1) hastada pozitifken, 12 (%25, 5) hastada negatif bulundu. IGST ve TDT yöntemlerinin istatistiksel olarak uyumsuz olduğu görüldü (McNemar test: p<0.001), (kappa: 0, 060). TARTIŞMA ve SONUÇ: Çalışmamızın sonuçları, IGST’nin kronik inflamatuar artritli hastalarda, özellikle de endemik popülasyonlardaki Bacillus Calmette Guerin aşılı bireylerde, biyolojik ajan tedavisine başlamadan önce LTBE taraması için TDT’ne göre daha iyi bir seçim olduğunu göstermektedir.