AMAÇ: Prostat kanseri (PK) erkeklerde kansere bağlı ölümler arasında ikinci sırada yer almaktadır ve ölümlerin çoğu metastaz kaynaklıdır. Kanser metastazında hücre yüzey reseptörleri olan integrinler önemli rol oynarlar. İntegrin alfa2beta1’in metastatik prostat kanserlerinde kollajen I’e bağlanmayı artırarak hücre adezyon, migrasyon ve invazyonunda etkili olduğu gösterilmiştir. Prostat kanserinde Dosetaksel kemoterapisi kullanılmakta fakat ileri evrelerde bu tedavi etkisiz kalmaktadır. Amigdalin meyve tohumlarında yaygın olarak bulunan siyanojenik bir glikozittir ve kanser tedavisinde kullanımı konusunda literatürde çelişkiler bulunmaktadır. Çalışmamızda Amigdalin ve Dosetaksel tedavilerinin DU145 prostat kanseri hücre hattına olan etkilerini integrinalfa2 (ITGA2) ve integrinbeta1 (ITGB1) ekspresyonları, ayrıca hücre ölümü üzerine olan etkilerini Caspase-3 ve Beclin-1 üzerinden karşılaştırmayı amaçladık. GEREÇ VE YÖNTEM: DU145 hücreleri çoğaltılarak dört gruba ayrıldı. Birinci gruba Amygdalin, ikinci gruba Dosetaksel, üçüncü gruba Amygdalin ve Dosetaksel birlikte verilerek 24 saat boyunca aktif maddelere maruz bırakıldı. Dördüncü gruba (Kontrol) herhangi bir madde verilmedi. ITGA2 ve ITGB1 genlerinin mRNA düzeyleri Real-Time PCR yöntemiyle belirlendi. Hücre ölümünü değerlendirmek için immünositokimyasal olarak Caspase-3 ve Beclin-1 boyamaları yapıldı. BULGULAR: Amigdalin, Dosetaksel uygulanan gruplarda ITGA2 ve ITGB1 ekspresyonlarında artış görüldü (P<0.05). Amigdalin+Dosetaksel verilen grupta ITGB1 ekspresyonundaki azalma anlamlıydı (P<0,001). Caspase-3 (P<0.05) ve Beclin-1 (P<0.05) immünoreaktivitelerinin her üç grupta kontrol grubuna kıyasla arttığı gözlendi. SONUÇ: DU145 PK hücrelerinde Dosetaksel’in hücre ölümünü Amigdaline göre daha çok artırdığı, Amigdalin ve dosetakselin birlikte kullanıldığında ITGA2 ve ITGB1 ekspresyonlarını önemli şekilde azalttığı gözlemlenmiştir. Sonuçlarımız Amigdalin ve dosetakselin ikili tedavisinin prostat kanseri metastazlarının önüne geçebileceğini düşündürmektedir.