Ama: Transfzyon tedavisi, β-talasemi veya orak hcre hastal (OHH) olan birok hasta iin kritik neme sahiptir. Bu almada, Trkiye’deki transfzyon merkezlerinde hemoglobinopatili hastalara ynelik kronik transfzyon tedavisinin gncel uygulamalarn ortaya koymay amaladk. Gere ve Yntem: Trkiye’deki yetikin ve pediatrik hematologlara 16 sorudan oluan yaplandrlm bir anket elektronik olarak gnderildi. Yantlar, 18 ildeki 37 merkezden, β-talasemi majr, β-talasemi intermedia ve OHH tans alm 1449 hastay kapsayacak ekilde alnd. BULGULAR: Merkezlerin %79’u ilk transfzyondan nce geniletilmi eritrosit antijen tiplendirmesi yaptn bildirmi olsa da, ulusal transfzyon klavuzlarna uyum tutarszd. Klavuz nerilerine ramen, merkezlerin sadece %16’s her transfzyondan nce rutin olarak indirekt antiglobulin testi yaptn bildirdi. Antikor tanmlama testi olanaklar eitlilik gstermekte olup, merkezlerin %26’snda bu olanak bulunmamaktayd. Elsyon ve adsorpsiyon testleri, ounluu niversite hastaneleri olmak zere merkezlerin yalnzca %13’nde her zaman yerinde yaplabilmekteydi. Merkezlerin yaklak yars hemoglobinopati hastalarna her zaman D, C, E, c, e ve Kell uyumlu eritrosit konsantreleri salayabiliyordu, ancak drtte biri yetersiz tedarik nedeniyle devaml olarak uyumlu eritrosit salayamadklarn bildirdi. lkede eritrosit genotipleme yaplamamaktayd. SONU: Aratrmamz Trkiye genelinde transfzyon uygulamalar ve kan bankas laboratuvar altyaps asndan farkllklar olduunu ortaya koymutur. Standardize transfzyon protokollerine uyulmasn zorunlu klmak, immnohematoloji test olanaklarn geniletmek ve fenotipik uyumlu eritrosit konsantrelerinin her blgeye datmn salamak iin ulusal politika gelitirilmesine ihtiya vardr. Bu bulgular, merkezi bir immnohematoloji referans laboratuvar kurulmas ve lke apnda eritrosit genotiplemenin salanmas konusundaki tartmalara katkda bulunacak ve hemoglobinopati tedavisinde transfzyon gvenliinin ve salk eitliinin iyiletirilmesine yardmc olacaktr.
