Giardia intestinalis kistlerinin doğada uzun süre canlılıklarını sürdürebilmeleri epidemiyolojik yönden oldukça önemlidir. Bu çalışmada, sıcaklığın Giardia intestinalis kistlerinin canlılığı üzerine etkisi araştırılmıştır. Bu amaçla, Giardiyozlu kişilerden sukroz gradient yöntemiyle saflaştırılan kistler çalışmaya alınmıştır. Sadece sıcaklık faktörü inceleneceği için kistler doğal dışkı ortamından ayrıştırılarak incelenmiştir. Saflaştırılan kistler (8x107 kist/ml), -18, 4, 20, 37, 45, 50-60 oC lerde tutulmuştur. Saflaştırdığımız G. intestinalis suşu -18, 4, 20, 30 oC 'ler için eşit miktarlarda 25 er tüpe dağıtıldı. İlk bir hafta her gün, daha sonra gün aşırı thoma lamında vital boya eozin ile sayımları yapılarak canlı ve ölü kistlerin oranları belirlendi. Kistlerin -18 oC ve 37 oC de 7.günde tamamının öldüğü gözlenirken, +20 oC de 37. günde kistlerin tamamı ölü bulundu. Kistlerin +4 oC de 58 gün canlı kaldığı saptandı. Epidemiyolojik yönden önemi olduğunu düşündüğümüz kaplıca, ılıca gibi ortamlarda, G. intestinalis kistlerinin canlılıklarının ne kadar sürebildiğini araştırdığımız bölümde ise, yine saflaştırılmış kistler (4x10⁷ kist/ml) eşit miktarlarda 5 tüpe dağıtıldı ve 30, 60, 90, 150, 180. dakikalarda canlılık tespitleri eozin boyası kullanılarak yapıldı. Kistlerin tamamının 45 oC de 180 dakikada öldüğü saptandı. Saflaştırılan kistlerin, 50-60 oC ler arasında yapılan canlılık tespitleri sonucunda ise tamamının 58 oC de 1 dakikada öldüğü gözlendi. Çalışmaya aldığımız G. intestinalis suşunun ölüm noktasının 58 oC de 1 dakika olduğu sonucuna varıldı.