Amaç: Özelikle ürolojik cerrahilerde obstrüksiyonun giderilip böbrekten mesaneye idrar akışının sağlanması, üreterin iyileşmesi ve komplikasyonların önlenmesi amacıyla double-J (DJ) stentler sıklıkla kullanılmaktadır. Literatürde üreteral stent takılan hastaların %12’ye kadarında unutulmuş üreteral stent (FUS) olduğu saptanmıştır. Bu çalışmada biz FUS tedavisinde 10 yıllık kendi deneyimlerimizi sunmayı amaçladık. Gereçler ve Yöntemler: Ocak 2014 ile Haziran 2024 tarihleri arasında FUS (>6 ay stenti olanlar) tanısıyla tedavi edilen hastaların tıbbi kayıtları retrospektif olarak incelendi. Hastaların DJ stent takılma nedenleri, stentin takıldığı merkez (kendi kliniğimizde takılan ve unutulan veya dış merkezde takılıp unutulup bize başvuranlar), stentli kalma süreleri, başvuru semptomları ve yapılan tedaviler not edildi. Bulgular: Çalışmaya 79 hasta dahil edildi. Hastaların ortalama yaşı 49.4±21.3 yıl olup yaş aralığı 25-90 yıl idi. Hastaların %60,8’i stent varlığından habersizdi. Ortalama stent süresi 24±39.4 ay (6-300 ay) idi ve 52 (%65,8) hastada enkrustasyon vardı. Soliter böbrekli 4 (%5,1) hasta vardı. Ameliyat sonrası ortalama hastanede kalış süresi 5.6±4.5 gündü. Hastaların büyük çoğunluğuna üreteroskopik litotripsi sonrası (%34.2) ve obstrukte üreter taşları nedeniyle (%31.5) DJ stent takıldı. Başvuru anındaki en sık görülen semptomlar depolama alt üriner sistem semptomları (%22.8), dizüri (%21.5), tekrarlayan üriner sistem enfeksiyonu (%16.5) ve yan ağrısı (%15.2) idi. Non-fonskiyone böbrek nedeniyle 3 (%3.8) hastaya açık nefrektomi operasyonu uygulandı. Geri kalan hastaların tamamı endoskopik olarak tedavi edildi. Sonuç: FUS sıklıkla primer hastalık tedavisinden daha çok morbiditeye neden olmaktadır. Her ne kadar endoürolojik ameliyatlarla başarılı tedavi edilebilse de bu komplikasyonun gelişiminin önlenmesi ana hedef olarak belirlenmelidir.