Kronik inflamatuvar demiyelinizan poliradikülonöropati, bağışıklık sisteminin kronik bir süreçte rol oynadığı, edinsel ve özürlülük oluşturabilen bir periferik sinir sistemi hastalığıdır. Hastalık uzun yıllardır bilinmesine rağmen ilk ciddi tanımı 1958 yılında James Austin tarafından yapılmış, hastalığın nükslerle ilerleyerek kortikosteroid tedavisine yanıt verdiği ve bu kliniğin altında yatan nedenin segmental demiyelinizasyon olabileceği bildirilmiştir. Bu makalede, hastalığın patofizyolojisi ve tedavisi hakkında elde edilen yeni bilgiler ışığında, 2019 yılı koronavirüs hastalığı pandemisi (COVID-19) sonrası tedavi stratejilerindeki değişiklikler ve 2021 yılında European Academy of Neurology/Peripheral Nerve Society (EAN/PNS)’nin elektrofizyolojik tanı kriterlerinde yaptığı güncelleme sonrası bir gözden geçirme amaçlandı.