Amaç: Ortak sosyo-kültürel davranış ve ortak hijyen alışkanlıkları aynı ortamda yaşayan birden fazla bireyde parazitin görülmesine neden olabilir. Çalışmanın temel amacı hastalığın aynı yaşam alanını paylaşan bireylerdeki insidansını araştırmaktı. Yöntemler: Opere edilen 40 hasta ile aynı yaşam alanını paylaşan daha önce kist hidatik tanısı almamış 102 birey 2007-2011 yılları arasında çalışmaya dahil edildi. Tümü akciğer grafisi, batın ultrasonografisi ve serolojik testler ile değerlendirildi. Bulgular: Kist hidatik taraması yapılan 102 bireyin 13’ünde (%12.74) hidatidozis tespit edildi. Akciğer hidatik kisti olan bir olguda her iki serolojik test sonucunda yalancı negatiflik saptandı. Karaciğer+dalak ve izole karaciğer hidatik kisti olan iki olguda İHA’da negatiflik saptanırken, her iki olguda da ELISA pozitifliği ile tanı doğrulanmıştır. Sonuç: Çalışmamız endemik bölgelerde yapılan tarama testlerinden farklı olarak aynı yaşam alanını paylaşan bireylerde kist hidatik gelişme riskini ortaya koymayı amaçlamıştır. %12.74’lük oran daha geniş popülasyonlara uyarlandığında küçümsenemeyecek bir rakam olarak görülmektedir. (Turkiye Parazitol Derg 2012; 36: 65-70)