Amaç: Bu çalışma, Eylül 2008-Haziran 2009 tarihleri arasında Nevşehir’in Derinkuyu ilçesinde sığırlarda fasciolosisin yayılışını tespit etmek amacıyla toplam 198 sığır üzerinde yürütülmüştür. Yöntemler: Hayvanlardan tekniğine uygun olarak alınan dışkı örnekleri, sedimentasyon-çinko sülfat flotasyon yöntemi ile parazitin yumurtaları yönünden araştırılmış, pozitif örneklerde gram dışkıdaki yumurta sayısı (EPG) modifiye McMaster sedimentasyon yöntemi ile belirlenmiştir. Dışkı örneklerinde F. hepatica antijenlerinin varlığı koproantijen-ELISA testi ile araştırılmıştır. Bulgular: Fasciolosisin dışkı bakısı ve ELISA testlerine göre prevalansı %2.02 ve %3.03 olarak saptanmıştır. Enfekte hayvanlarda EPG değeri 75±22.9 bulunmuştur. İncelenen sığırlarda diğer parazitlerin prevalansı, Trichostrongylus spp., Eimeria spp., Nematodirus spp., Moniezia spp., Toxocara vitulorum ve Ostertagia spp. için sırasıyla %28.3, %12.6, %1.5, %1.0, %1.0 ve %0.5 belirlenmiştir. fasciolosisin yayılışı >3 yaş grubunda (%3.2) ≤3 yaş grubuna (%2.9) göre daha yüksek belirlenmiş ancak iki yaş grubu arasındaki farklılık istatistiksel açıdan önemsiz bulunmuştur (p>0.05). Dişi sığırlarda prevalans %3.4, erkeklerde ise %4.8 olarak belirlenmiş ve bu farklılık istatistiksel açıdan önemsiz bulunmuştur (p>0.05). İncelemesi yapılan sığır ırkları arasında en yüksek prevalans %3.5 ile Holstein ırkında belirlenmiş; bunu %2.8 ile Simental ve %2.4 ile Montofon ırkları izlemiştir. Sığır ırkları arasında enfeksiyonun yayılışı açısından istatistiksel bir farklılık saptanmamıştır (p>0.05). Sonuç: Bu çalışma ile Nevşehir’in Derinkuyu yöresindeki sığırlarda fasciolosisin varlığı ve prevalansı ortaya konmuştur. (Turkiye Parazitol Derg 2011; 35: 81-5)