Amaç. Bu çalışmada Sivas ili sanayi bölgesinde çalışan çıraklarla yüz yüze görüşme yoluyla psikiyatrik değerlendirme yapılması: sigara, alkol ve uçucu madde kullanımı yaygınlığının saptanması ve bunlarla ilgili etkenlerin araştırılması amaçlandı. Yöntem: Çalışmaya 175 gönüllü çırak alındı. Deneklere Sosyodemografik Bilgi Formu (SBF), Çocuklar için Depresyon Ölçeği (ÇDÖ), Çocukluk Çağında Kötüye Kullanılma ve İhmal Soru Formu, DSM-IV davranım bozukluğu tanı ölçütleri uygulandı: her denekle yüz yüze görüşüldü. Veriler SPSS istatistik paket programında değerlendirildi. Sonuçlar: Deneklerde madde kullanımı % 42.8, sigara kullanımı % 21.7, alkol kullanımı % 12 ve uçucu madde kullanımı % 9.1 oranında bulundu. Davranım bozukluğu % 8.5 ve depresyon % 10.9 oranındaydı. Deneklerin % 33.6'sı çocukluk çağı kötüye kullanımı bildirdi. Depresyonu olan deneklerde çocukluk çağı fiziksel kötüye kullanımı (x²=6.1, SD=1, p=0.01), ihmal yaşantısı (x²=49.6, SD=1, p=0.00) ve madde kullanımı (x²=42.6, SD-1, p=0.00) oranı depresyonu olmayan gruba göre anlamlı düzeyde yüksek bulundu. İşyerinde şiddete maruz kalma oranı depresyonu olan deneklerde olmayanlara göre anlamlı derecede yüksekti (x²=5.7, SD=1, p=0.01). Davranım bozukluğu olan deneklerde madde kullanımı, olmayanlara göre anlamlı düzeyde yüksekti (x² =23.2, SD=1, p=0.00). Tartışma: Bu çalışmanın sonuçlarına göre ergenlerde madde kullanımı açısından çocukluk çağı kötüye kullanımı, depresyon ve davranım bozukluğunun risk etkenleri olabileceği söylenebilir. Yanısıra, büyük kentlerde yaşayan ergenler küçük kentlerde yaşayanlara göre daha büyük risk altındadır.