Amaç: Hastanemize mahkemelerce vesayet gereksinimi konusunda rapor düzenlenmesi istenerek gönderilen kişi-lerde vesayet konusunun gündeme gelme nedeni, bu süreçteki hukuksal, ailesel, psikiyatrik etkenlerin gözden geçirilmesi, vesayet gerekliliği oranları ve vesayeti gerektiren durum veya tanıların dağılımının araştırılması amaç-lanmıştır. Yöntem: Çalışmamız geriye dönük, tanımlayıcı bir çalışmadır. Veriler, Sağlık Kurulu’nca düzenlenmiş kayıtlardan elde edilmiştir. Vesayet uygunluğu için 01 Ocak 2017-31 Aralık 2017 tarihleri arasında SBÜ Erenköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Eğitim Araştırma Hastanesine gönderilen kişilerin kayıtları incelenmiştir. Toplam 810 kişiye ait kararlar, sosyodemografik özellikler, tanı dağılımları karşılaştırılmıştır. Bulgular: Sekiz yüz on kişinin %81.7’sinde bir yasal temsilcinin gerektiği yönünde rapor oluşturulduğu saptanmıştır. Başvuran kişilerin %31’inde bunama, %28’inde bir psikotik bozukluk, %8.1’inde bipolar bozukluk, %15.2’sinde entelektüel yeti yitimi raporunun düzenlen-diği, %13.8’inde herhangi bir psikiyatrik veya fiziksel hastalık saptanmadığı görülmüştür. Olguların %76.8’ine ’vesa-yet gerekir’, %18.3’üne ’vesayet gerekmez’, % 4.9’una ’yasal danışman uygundur’ şeklinde rapor düzenlenmişti. Okuryazar olmama ile vesayet uygunluğu arasında anlamlı ilişki olduğu saptanmıştır. Olguların başvuru şekli olarak ’yakınlarınca dava açılması’ en yüksek orandadır. Diğer başvurularda ’vasi gerekir’ kararı daha yüksek, çekişmeli boşanma davalarında ’vasi gerekmez’ kararı daha yüksek oranda saptanmıştır. Sonuç: Sekiz yüz on kişiden yalnız bunama hastalarının tamamında vasi veya yasal danışman şeklinde bir yasal temsilcinin uygun olduğu yönünde bir rapor düzenlendiği görülmüştür. Alkol ve madde kullanımının sık olmasına ve madde kullanımının giderek artma-sına karşın, vesayet için başvuru diğer psikiyatrik hasta grubuna göre oldukça azdır. Çekişmeli boşanma davala-rında kişi hakkında ’uygunsuz hastalık isnadı’ ile vesayet isteğinde bulunma oranı diğer olgulara göre daha yüksek-tir.