Amaç: Çalışmada, reflektif uygulamaların tıp öğrencilerinin ruhsal bozukluklara yönelik tutumları üzerine etkisi ve tutum değişiminde bazı değişkenlerin etkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Yöntem: Türkiye’de iki tıp fakültesinde yürütülen yarı-deneysel bir çalışmadır. Eğitimsel müdahale, müdahale grubundaki öğrencilerin psikiyatri stajında hastalarla görüşme deneyimine yönelik yazılı ve sözlü refleksiyon uygulamalarından oluşmaktadır. Müdahalenin etkisi, psikiyatri stajı öncesinde ve sonrasında müdahale ve kontrol gruplarına uygulanan ’Mental Hastalığa Yönelik İnançlar Ölçeği’ (MHİÖ) verileri ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Çalışmaya müdahale (%51.6) ve kontrol (%48.4) gruplarında toplam 190 öğrenci katılmıştır. Ortalama MHİÖ puanı her iki grupta müdahale sonrasında anlamlı olarak düşük bulunmuş, ancak gruplar arasında anlamlı farklılık gözlenmemiştir. Empati ve temel kişilik özelliklerinin ikişer alt boyutu ile ruhsal bozukluğu kişisel olarak deneyimlemenin tutum değişimine etkisi anlamlılık göstermiştir. Bu değişkenler için düzeltme yapıldığında, zaman (psikiyatri eğitimi) etkisi anlamlı bulunmamıştır. Öğrenciler, sözel refleksiyon oturumunun yazılı refleksiyondan daha yararlı olduğunu düşünmektedir. Tartışma: Psikiyatri staj eğitimi öğrencilerin ruhsal bozukluklara yönelik tutumlarının değişiminde küçük ve anlamlı etki yaratırken, reflektif uygulamalar anlamlı etki göstermemiştir. Bulgular ışığında, empati, temel kişilik özellikleri ve ruhsal bozukluğu kişisel deneyimleme, damgalama ile ilişkili faktörler olarak öğrencilerin ruhsal bozukluklara yönelik tutumlarının geliştirilmesinde dikkate alınabilir.