Amaç: Yenidoğan döneminde idrar yolu enfeksiyonu, term ve preterm bebekler için önemli bir geç sepsis nedenidir. Bu çalışmanın amacı üçüncü düzey bir yenidoğan yoğun bakım ünitesine idrar yolu enfeksiyonu tanısıyla kabul edilen hastaların klinik, laboratuvar ve radyolojik inceleme sonuçlarını değerlendirmektir. Materyal ve Metot: Mesane kateterizasyonu ile alınan idrar kültürüne göre idrar yolu enfeksiyonu tanısı alan ve yenidoğan yoğun bakım ünitesine kabul edilen term yenidoğanlara ait klinik, laboratuvar ve radyolojik görüntüleme sonuçlarına geriye dönük olarak bilgisayar kayıtlarından ulaşıldı. Verilerin farklılıkları ve ilişkileri istatistiksel olarak değerlendirildi. Bulgular: 2015-2018 yılları arasında idrar yolu enfeksiyonu tanısıyla yenidoğan yoğun bakımda izlenen 43 hastanın verileri değerlendirildi. Olguların %77 (n=30)’si erkekti ve ortalama tanı günü median 10 (7- 28 gün) olarak bulundu. Olguların 22(%51, 16)’si sarılık, 6(%13, 96)’sı kusma, 5(%11, 62)’i ateş, 4(%9, 30)’ü beslenme güçlüğü yakınmaları ile başvururken %13, 96’sının başvuru sırasında semptomu yoktu. En sık üreyen mikroorganizmalar %60, 46 oranında Escherichia coli ve %20, 93 oranında Klebsiella pneumonia idi. Amikasin direncinin Escherichia coli ve Klebsiella pneumonia üreyen hastalarda gentamisin direncine göre anlamlı şekilde düşük olduğu görüldü (sırasıyla p<0, 001 ve p=0, 046). Sonuç: Neonatal idrar yolu enfeksiyonları klinik olarak asemptomatik olabilecekleri gibi sepsis ve renal hasara yol açarak önemli morbidite ve mortalite nedeni de olabilirler. Erken ve etkin tedavi için klinik ve laboratuvar bulguların değerlendirilmesi kadar, değişken antibiyotik dirençlerinin dikkate alınarak ampirik antibiyotik tedavisinin başlanması önemlidir.