Amaç: Mekanik kalp kapağı olan hastalarda Warfarin direnci olanlar tespit edildi ve bu hastalarda uygulanan tedavi seçenekleri değerlendirildi. Materyal ve Metot: Çalışmaya 2006-2014 yılları arasında INR takipleri yapılan mekanik kalp kapağı takılmış 40 hasta (18 kadın, 22 erkek; ortalama yaş 58,15) dâhil edildi. INR takipleri hedef düzey tutturulana kadar haftada bir kez daha sonra ayda bir yapıldı. Hedef INR olarak aort pozisyonundaki mekanik kapaklar için 2-3, diğer pozisyonlardaki mekanik kapaklar ve yüksek riskli hastalarda 2,5 - 3,5 değerleri uygulandı. Haftada 75 mg altı dozlarda Warfarin kullanan hastalar normal doz grubu, 75 mg ve üstü dozlarda Warfarin kullanan hastalar ise yüksek doz grubu olarak değerlendirildi. Bulgular: Hastaların INR takip süreci 1 ay ile 28 yıl arasında değişiyordu ( ortalama 10,22 yıl). Normal doz grubu olarak değerlendirilen haftada 75 mg’dan az Warfarin kullanan hasta sayısı 36 idi (%90). Yüksek doz grubu olarak değerlendirilen haftada 75 mg’dan fazla Warfarin kullanan hasta sayısı 4 idi (%10). Yüksek doz grubundaki hastalardan üçünde hedef INR değerleri coumadin doz artımı ile sağlandı, bir hastada ise Warfarin ile birlikte günde 300 mg asetil salisilik asit kullanılarak hedef INR düzeyine ulaşıldı. Tartışma: Antikoagülan ilaç kullanan kişilerde Warfarin direnci sıklığı yaklaşık %5 dir. Warfarin dozunu etkileyen edinsel ve genetik faktörler vardır. Warfarin direnci ile karşılaşıldığında öncelikli olarak ayrıntılı bir şekilde hastanın ilaç alımına uyumu, eşlik eden hastalıklar, Warfarin ile etkileşen diyet ve ilaç alımı sorgulanmalı, bu faktörlerin mevcut olmadığı tespit edildiğinde genetik faktörler akla gelmelidir. Warfarin direnci tespit edilen hastalarda uygulanan tedavi doz artımı, kombine düşük molekül ağırlıklı heparin kullanımı ya da Warfarinin clopidogrel ve asetil salisilik asit ile kombine edilmesidir.