Amaç: Gece yeme sendromu (GYS) ile obezite ilişkisi bir kısır döngüyü andırmaktadır. GYS varlığı obeziteye kaymayı kolaylaştırırken, obez bireylerde GYS daha sık görülmektedir. Literatürde morbid obezitesi olan bireylerde GYS’nin oranı %2-20 arasında bildirilmiştir. Obeziteye ek olarak GYS’nin de olması depresyon puanlarının daha yüksek, benlik saygısının daha düşük olması ile ilişkili bulunmuştur. Bu çalışmada morbid obezite hastalarında GYS yaygınlığı ve ilişkili etkenlerin araştırılması amaçlanmıştır. Yöntem: Bu çalışmada Bülent Ecevit Üniversite Hastanesi Psikiyatri Polikliniği’ne, morbid obezite cerrahisi öncesi psikiyatrik değerlendirme için başvuran 452 hasta değerlendirilmiştir. Psikiyatrik bozukluk varlığı bir psikiyatri uzmanı tarafından yapılan klinik görüşme ile değerlendirildi. Sosyoekonomik ve klinik özellikler, yaş, cinsiyet, eğitim düzeyi, beden kitle indeksi kaydedildi. Beck Depres-yon ve Beck Anksiyete Ölçekleri, Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği ve Gece Yeme Anketini doldurmaları istendi. Bulgular: Dört yüz elli iki morbid obezite hastasının 59’unda (%13) GYS saptandı. GYS saptanan grupta BDÖ, BAÖ ve RBSÖ puanları GYS olmayan gruba göre anlamlı düzeyde daha yüksekti. GYS’li grupta, GYS olmayanlara göre psikiyatrik bozukluk (sırasıyla, %44.1 ve %26.2) ve depresyon (sırasıyla, %25.4 ve %13) oranı anlamlı olarak daha yüksekti. Morbid obezite örnekleminde sigara içmenin GYS görülme riskini 3.05 kat, BDÖ’deki 1 birimlik artışın GYS görülme riskini 1.05 kat artırdığı bulundu. Tartışma: Çalışmamızda morbid obezite hastalarında GYS eş tanı-sının psikiyatrik bozukluk, özellikle depresyon riskini artırdığı, bu hastalarda benlik saygısının daha kötü olduğu saptanmıştır. Sigaranın, GYS varlığı açısından en yüksek yordayıcı faktör bulunması başka çalışmalarda da göste-rilmiş olan bir bulgudur. Bariyatrik cerrahi sonrası depresyon, GYS ve yeme paterni ile ilgili değişikliklerin tarandığı uzun süreli izleme çalışmalarına gereksinim vardır.