Amaç: Bu araştırmanın amacı, suça yönelmiş ergenler açısından risk etkenlerinin daha iyi anlaşılmasına katkıda bulunmak üzere, bu ergenlerin çocukluk döneminde örseleyici yaşantılara maruz kalma düzeyleri ile adil dünya inançları arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Ayrıca suça yönelen ergenler ile suça yönelmemiş olan akranları arasında adil dünya inancı ve çocukluk dönemi örselenme yaşantıları puanları açısından farklılık olup olmadığı araştırılacaktır. Yöntem: Araştırmanın örnekleminde, İstanbul ili sınırları içindeki bir Çocuk ve Gençlik Kapalı Ceza İnfaz Kurumu’nda kalmakta olan 15-18 yaş arasındaki 200 erkek ergen yer almıştır. Veriler Sosyodemografik Bilgi Formu, Kişisel ve Genel Adil Dünya İnancı Ölçeği ve Çocukluk Örselenme Yaşantıları Ölçeği ile toplanmıştır. Bulgular: Araştırmada suça yönelen ergenlerin Çocukluk Örselenme Yaşantıları Ölçeğinden aldıkları toplam puanlar ile Adil Dünya İnancı Ölçeğinden aldıkları toplam puanlar arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki olduğu saptanmıştır. Buna göre, suça yönelen ergenlerin örselenme yaşantılarının sıklığı arttıkça, adil dünyaya olan inançları azalmaktadır. Tutukevine ilk kez giren katılımcılar ile daha önceden de tutukevine girmiş olan katılımcılar arasında genel adil dünya inancı puanları açısından anlamlı bir farklılık saptanmıştır. Daha önce tutukevine girmiş olan ergenlerin genel adil dünya inançları daha düşüktür. İki grup arasında çocukluk dönemi örselenme yaşantıları toplam puanları, duygusal örselenme ve fiziksel örselenme puanları açısından da anlamlı farklılık saptanmıştır. Daha önce tutukevine girmiş olan ergenlerin çocukluk döneminde örselenme yaşantılarına maruz kalma düzeyleri ilk kez girenlere göre daha yüksektir. Yapılan analizler, araştırmanın örneklemini oluşturan suça yönelmiş erkek ergenlerin, suça yönelmemiş olan ergenlerle karşılaştırıldığında çocukluk döneminde daha fazla örselenme yaşadıklarını ve adil dünya inançlarının daha zayıf olduğunu göstermektedir. Tartışma: Araştırmadan elde edilen sonuçların ergen suçluluğunun, çocukluk dönemi örselenme yaşantıları ile ilişkilendirilerek anlaşılmasına katkı sağlayacağı düşünülmektedir. Bulgular, çocukluk dönemi örselenme yaşantılarının, ergenlerin adil dünya inancını sarsan ve onları suç işlemeye yönelten olası bir risk etkeni olabileceğine işaret etmektedir. Bu öncül bulguların, değişkenler arasındaki neden-sonuç ilişkilerini daha iyi anlamayı sağlayacak araştırma desenlerinin kullanılacağı ileriki çalışmalarla desteklenmesi gerekmektedir.