Amaç: Teknolojinin artışı ile günümüzde kanser, ölümle sonuçlanan akut bir hastalıktan çok, sıklıkla evde bakıma gereksinim duyulan ve dolayısıyla tüm aileyi etkileyen uzun süreli tedavi gerektiren, kronik bir hastalığa dönüşmüştür. Çalışmamızda hastaların depresyon-anksiyete durumları ile onlara bakım veren aile bireylerinin depresyon ve anksiyete durumları arasındaki ilişkiyi araştırmayı amaçladık. Materyal ve Metot: Çalışmamız Karadeniz Teknik Üniversitesi Radyasyon Onkolojisi Ünitesinde, Haziran 2015 ile Mayıs 2016 tarihleri arasında, çalışmaya katılmayı kabul eden toplam 100 hasta ve 100 bakım veren kişide yapılmıştır. Hastalara demografik özellikleri ve Hastane Anksiyete Depresyon Skalası (HADS) sorularından oluşan tarafımızca hazırlanmış anket uygulandı. Bakıcılara da bunlara ek olarak Zarit Bakıcı Yükü Ölçeği uygulandı. Ana sonuç ölçütlerimiz anksiyete ve depresyon skorları idi. Bulgular: Hastaların yaş ortalamaları 55, 41 ± 14, 29 iken bakıcılarınki 43, 65 ± 13, 64 idi. Bakım veren kadınlarda anksiyete ve depresyon durumu erkeklere göre istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksekti (p<0, 001, p=0, 009). Hastaların depresyon skoru ve hastaların anksiyete skoru ile bakım verenlerin anksiyete skorları arasında istatistiksel olarak anlamlı derecede pozitif korelasyon vardı (r=0, 261, p=0, 009; r=0, 210, p=0, 036). Zarit puanı ile bakım verenin anksiyete ve depresyon skorları arasında istatistiksel olarak anlamlı derecede pozitif korelasyon vardı (r=0, 569, p<0, 001; r=0, 417, p<0, 001). Sonuç: Kanser hastalarının bakımından sorumlu bireylerde oluşabilecek depresyon ve anksiyete konusunda uyanık olmak, sağlığın korunup geliştirilmesi ilkesinin gereğidir.