Amaç: Bu çalışmanın amacı, hemodiyaliz tedavisi uygulanan son dönem böbrek yetmezliği tanılı hastalarda anksiyete ve depresyon riskini saptamak ve Leventhal’in modelini kullanarak anksiyete ve depresyon riski olan ve olmayan hastaların hastalık algısını karşılaştırmaktır. Yöntem: Tanımlayıcı ve ilişki arayıcı tipteki bu kesitsel çalışma, üç majör üniversite hastanesinin Hemodiyaliz Ünitelerinde tedavilerini en az 6 aydır sürdüren, 18 yaş üstü, okuma yazma bilen, Türkçe iletişim kurabilen, zeka geriliği, psikotik bozukluk gibi psikiyatrik hastalığı olmayan, çalışmaya gönüllü olarak katılmayı kabul eden 124 hasta ile gerçekleştirildi. Veriler, yarı yapılandırılmış görüşme formu, Hastane Anksiyete ve Depresyon Ölçeği, Hastalık Algısı Ölçeği ile elde edildi. Hastalık algısı Leventhal’in öz-düzenleme (self-regulation) modeline temellendirildi. Verilerin analizinde frekans dağılımı, t testi, ANOVA, Pearson korelasyon analizi ve ki-kare testi kullanıldı. Sonuçlar: Hastaların yaş ortalaması 50.7±14.5 (18-80) yıl olup, %55.6’sı erkek, %33.9’u ilkokul mezunu ve hastaların çoğu (%69.4) evli idi. Ortalama yedi yıldır hemodiyaliz tedavisine devam eden hastaların %22.6’sı anksiyete, %49.2’si depresyon açısından riskli bulundu. Anksiyete riski olan hastalarda hastalığı anlama puanının düşük (t=4.08, p<0.001) ve emosyonel temsiller puanının yüksek (t=-2.62, p=0.01) olduğu saptandı. Depresyon riski olan hastalarda kişisel kontrol puanının düşük (t=2.16, p=0.03), süre (döngüsel) (t=2.23, p=0.02) ve emosyonel temsiller (t=-2.21, p=0.02) puanının yüksek olduğu belirlendi. Tartışma: Hemodiyaliz hastalarının yarısı anksiyete veya depresyon açısından risk altındadır. Anksiyete veya depresyon riski olan hastaların hastalık algısının olumsuz olduğu görülmektedir. Öz-düzenleme modeline göre kognitif ve emosyonel süreçler paralel işlediğinden, hemodiyaliz hastalarının hastalık hakkında negatif inançlarının anksiyete/depresyona etkisinin uzunlamasına çalışmalarda da test edilmesi önerilir.