GİRİŞ ve AMAÇ: Gebeliğin intrahepatik kolestaz (GİK), uygun müdahaleler yapılmazsa ölü doğum riskinin 4 ila 10 kat artmasıyla ilişkili, gebeliğe özgü en yaygın karaciğer hastalığıdır. Çalışmanın amacı, spontan ve in vitro fertilizasyon (IVF) ile elde edilen gebelikler arasında GİK gelişen tekil gebeliklerin obstetrik sonuçlarını karşılaştırmaktır YÖNTEM ve GEREÇLER: Ocak 2018 ile Eylül 2022 tarihleri arasında doğum yapan kadınlar geriye dönük olarak değerlendirildi. Dahil etme kriterleri uygulandıktan sonra, spontan olarak gebe kalan (grup 1, n=74) ve IVF ile gebe kalan (grup 2, n=17) toplam 91 GİK’li hasta çalışmaya uygun bulundu. Grup 2’deki hastalar embriyo transfer yöntemine göre taze embriyo transferi (n=9) ve dondurulmuş embriyo transferi (n=8) olmak üzere iki alt gruba ayrıldı. BULGULAR: Yaş, gravidite ve parite dışındaki perinatal sonuçlar ve demografik özellikler benzerdi. Grup 2’de yaş anlamlı derecede yüksek iken [32 (27-35) vs. 27 (24-31), p=0,017], gravidite ve parite grup 1’de anlamlı olarak yüksekti [2 (1-3) vs. 1 (1-2), p=0.021 and 0 (0-1) vs. 0 (0-0), p=0.009]. Aspartat (AST) ve alanin (ALT) transaminaz seviyeleri, total açlık safra asit (TASA) düzeyleri ve ursodeoksikolik asit tedavi dozu, dondurulmuş embriyo transfer grubunda taze embriyo transfer grubuna göre anlamlı derecede yüksekti [126 (83-242)’ya karşı 32 (31-43), p=0.001; 200±123.9’a karşı 51±39.4, 0.001; 44±20.4’e karşı 15±5.0, p=0.001, and 100 (750-1250)’e karşı 750 (750-750), p=0.004]. TARTIŞMA ve SONUÇ: Sonuçlarımız, özellikle donmuş embriyo transfer yönteminin kullanıldığı IVF gebeliklerinde östrojen tedavisine bağlı olarak yüksek TASA, ALT ve AST düzeyleri arasında bir ilişki olduğunu göstermektedir. Eksojen östrojenin etkisini netleştirmek için geniş örneklemli prospektif çalışmalara ihtiyaç vardır.