Giriş: Triptofan hidroksilaz-1 (TPH-1) A218C gen polimorfizminin obsesif kompulsif bozukluğun (OKB) etiyolojisindeki etkisi konusunda yapılan çalışmalar az sayıdadır. Çalışmamızda TPH-1 A218C gen polimorfizminin OKB etiyolojisindeki rolünü araştırmayı amaçladık. Yöntem: Çalışmaya, kliniğimize başvuran, çalışma ölçütlerine uyan, 60 OKB hastası alındı. Hasta gruplarıyla yaş ve cinsiyet açısından eşleştirilmiş 60 sağlıklı kontrol grubu oluşturuldu. Tedavinin başlangıcında katılımcılara, DSM-IV Eksen-I Bozuklukları için Yapılandırılmış Klinik Görüşme Ölçeği, Sosyodemografik ve Klinik Veri Formu, Yale-Brown Obsesyon Kompulsiyon Derecelendirme Ölçeği (Y-BCOS) ve Hamilton Depresyon Derecelendirme Ölçeği uygulandı. Hastalar tedavi öyküleri ve Y-BCOS puanlarına göre tedaviye yanıt veren ve tedaviye dirençli olmak üzere iki alt gruba ayrıldı. DNA izolasyonu için, standart yöntemlere göre 300 μl kan kullanıldı. Kan örneklerinde TPH-1 genindeki A218C polimorfizminin değerlendirilmesinde Restriksiyon Fragment Uzunluk Polimorfizm yöntemi uygulandı. Sonuç: Hasta ve kontrol grubu arasında TPH-1 genotipleri açısından anlamlı bir farklılık saptanmadı. Tedaviye dirençli hasta grubunda TPH-1 genine ait AA genotip sıklığında tedaviye yanıt veren hasta grubunda ise CC genotip sıklığında istatistiksel olarak anlamlı bir artış gözlendi. Bu polimorfizmdeki genotip tipi oranlarının her hasta grubunda farklı olması, tedaviye yanıtla ilişkili olabilir. Çalışmadan elde edilen verilerin doğrulanabilmesi için aynı polimorfizmlerin farklı toplumlardaki OKB hastalarında çalışılarak daha fazla araştırma ile desteklenmesi gerekmektedir.