Amaç: Acil servise intihar girişimi ile gelen hastaların algıladıkları sosyal destek düzeyleri ve stresle baş etme durumlarını belirlemektir. Yöntem: 01 Ocak - 31 Mart 2002 tarihlerinde intihar girişimi ile acil servise başvuran, çalışmaya katılmayı kabul eden 23 hasta ile acil tedavi ve bakımları yapıldıktan sonra ilk 24 saatte bir psikiyatri hemşiresi yüz yüze görüşmüştür. Hastalar araştırma hakkında bilgilendirildikten sonra çalışmaya katılmayı kabul eden hastalara Bilgi Formu, Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği ve Stresle Başa Çıkma Tarzları Ölçeği uygulanarak veriler toplanmıştır. Elde edilen veriler kodlanarak SPSS 8.0 programı ile bilgisayarda değerlendirilmiş, istatistiksel değerlendirmede Pearson Korelasyon Analizi, Kruskal-Wallis, Mann-Whitney U testleri kullanılmıştır. Sonuçlar: İntihar girişiminde bulunan bireylerin yaşlarının 17-41 arasında değiştiği, yaş ortalamasının 21.69±6.84 olduğu, çoğunluğunun 15-19 yaş grubunda (%57), kadın (%87) ve bekar (%74), kayıp yaşantısı (%43), daha önce intihar girişimi öyküsü (%39), intihar girişim nedeninin ruhsal sıkıntı (%60) olduğu, intihar düşüncesinin devam ettiği (%22), stresle baş etmede çaresiz yaklaşımı daha fazla kullandıkları, ailesi ile birlikte yaşayanlarda özel birisinin desteğinin yüksek olduğu saptanmıştır. Tartışma: Bu çalışmanın sonuçları intihar girişimi olan bireylerin ruhsal sıkıntı ve stresle baş etmede güçlük yaşadıklarını, sosyal desteklerinin orta düzeyde olduğunu göstermiştir.